De Hollywood-thriller In Cold Blood uit 1967 is gebaseerd op een waargebeurd verhaal. Of eigenlijk moeten we die zin anders formuleren: de Hollywood-thriller In Cold Blood (uit 1967) is gebaseerd op een boek dat gebaseerd is op een waargebeurd verhaal. De familie Clutter kwam dus écht op een gruwelijke manier aan zijn einde!
In Cold Blood waargebeurd
In In Cold Blood overvallen twee ex-gevangenen, Dick en Perry, een boerderij met als doel om de familie Clutter van hun geld te beroven. Wanneer blijkt dat er geen knaken aanwezig zijn, vermoorden ze het hele gezin op een bijzonder gewetenloze manier. Even later reizen ze af naar Las Vegas, in de veronderstelling dat ze geen bewijs hebben achtergelaten. Toch weet een politieman ze op te sporen, waarna het blijkt dat als de twee moordenaars worden gescheiden, ze elk een andere herinnering hebben van wat er is gebeurd.
Familie Clutter
In Cold Blood is dus gebaseerd op een boek: In Cold Blood: A True Account of a Multiple Murder and its Consequences (In koelen bloede : het ware verhaal van een meervoudige moord en zijn gevolgen) van schrijver Truman Capote. Dat werd in 1966 uitgebracht en een jaar later, in 1967, kwam de film al uit. Beide werken vertellen hetzelfde verhaal, dat van de familie Clutter. En dat verhaal is waargebeurd, want in 1959 woonde die familie (bestaande uit zes gezinsleden) daadwerkelijk in het slaapstadje Holcomb in de Amerikaanse staat Kansas. Vader Herbert Clutter had financieel gezien een flinke slag geslagen door technologie met betrekking tot het verbouwen van tarwe. En op die manier kwamen de Clutters op de radar van twee ex-gevangenen terecht: Richard Hickock en Perry Smith terecht. Hickocks celmaat had wat bijverdiend op de boerderij van de Clutters en vertelde zijn gevangenismaatje dat de familie rijk was. En dus ‘moest die overvallen worden’.
Overval
Op 14 november begaven de twee ex-gedetineerden zich een weg naar de boerderij van de Clutters, 400 kilometer ver weg. Ze namen handschoenen mee, een zaklamp, een mes en een shotgun. Eenmaal op hun bestemming aangekomen troffen ze vier gezinsleden: vader en moeder Herbert en Bonnie en zoon en dochter Kenyon en Nancy. Beverly en Eveanna, beiden al volwassen, waren niet aanwezig. Wat de overvallers niet aantroffen was geld, maar desondanks wilden de twee geen getuigen achterlaten. Ze wilden immers niet terug naar de gevangenis. Daarom sneden ze Herberts keel door, schoten ze Nancy en Bonnie door het achterhoofd en Kenyon in zijn gezicht.
Richard Hickock en Perry Smith
Richard Hickock en Perry Smith gingen vervolgens ‘op roadtrip’ langs allerlei Amerikaanse staten en zelfs naar Mexico, en dachten geen bewijs achtergelaten te hebben. Met behulp van ultraviolet licht vonden politieonderzoekers echter een voetafdruk, die ze op het spoor van de overvallers zette. Die waren door hun bewegingen (van staat naar staat) moeilijk te vinden, maar in Las Vegas liepen ze tegen de lamp. Hickock en Smith werden ondervraagd, maar gaven elkaar de schuld van de moorden. Ze kregen allebei de doodstraf opgelegd. Op 14 april 1964 werden ze opgehangen, Smith was toen 36 en Hickock was 33.
