De Netflix-serie is Painkiller is gebaseerd op een waargebeurd verhaal, hetzelfde waargebeurde verhaal als naar voren komt in de eerder gemaakte Disney Plus-show Dopesick. Tussen 2010 en het hier en nu raakten tientallen (honderden) duizenden Amerikanen verslaafd aan zware pijnstillers, die ‘als warme broodjes over de toonbank gingen’. En de laatste jaren wordt dit vaak aan de kaak gesteld.
Painkiller
Painkiller is gebaseerd op het boek Pain Killer van schrijver Barry Meier en daarbovenop ook het New York Magazine-artikel The Family That Built an Empire of Pain van journalist Patrick Radden Keefe. De serie verkent de oorsprong én de nasleep van de opioïdecrisis in Amerika en heeft aandacht voor de verhalen van daders, slachtoffers en waarheidszoekers wier levens voor altijd veranderden door de uitvinding (en vooral verspreiding) van OxyContin. Het is een onderzoek naar misdaad, aansprakelijkheid en de systemen die honderdduizenden Amerikanen herhaaldelijk in de steek lieten…
Van Narcos naar Painkiller
Eric Newman, de uitvoerend producent van Painkiller, was eerder showrunner bij Narcos en Narcos: Mexico, ook al series over drugs. Daarom was het niet moeilijk voor hem om te schakelen naar de opioïdecrisis in de Verenigde Staten, al ervaarde hij zijn bevindingen als ‘zéér schokkend’. In gesprek met Tudum vertelt hij: “Ik zie een enorme tegenstelling in de opioïdecrisis. Die ‘dingen’ (pijnstillers, red.) hebben ongelooflijk veel mensen vermoord, ongelooflijk veel levens verwoest en de betrokken partijen waren en zijn kwaadaardig. Toch was het allemaal legaal, het was een crisis in de gezondheidszorg. En daarom moet je er anders naar kijken dan naar drugsdealers, die tenminste nog eerlijk zijn over wat ze doen. Neem je pijnstillers onder de loep, dan kom je allerlei partijen tegen die zeggen dat ze het beste voorhebben met patiënten, maar uiteindelijk gaat het alleen maar om hebzucht, nóg meer geld verdienen.”
Opioïdecrisis
Maar… hoe ontstond deze crisis precies? “Iedereen heeft weleens gehoord van de opioïdecrisis en iedereen weet dat dat allemaal ‘slecht’ is. Maar Painkiller vertelt het achtergrondverhaal, over een deal tussen de farmaceutische industrie en de autoriteiten, een deal tussen medicijnen en geld. Arthur Sackler, een psychiater uit New York die zich notabene waagde lobotomie, kreeg op een gegeven moment ‘een gouden idee’: pijnstillers waren de toekomst! En dan vooral reclame maken voor pijnstillers. Wie dat het beste zou doen, zou volledig binnenlopen. De gevolgen ten spijt…”
Sacklers
Toch vindt Eric Newman niet dat je naar één iemand kunt wijzen als schuldige van de crisis: “Nee, en onze serie gaat ook niet alleen over de Sacklers. We hebben het over de politieke machine, de gehele farmaceutische industrie. Je zult de opioïdecrisis nooit snappen als je niet naar alle betrokken partijen kijkt. De mensen die wegkeken, die het allemaal toelieten, de mensen die er gebukt onder gingen. En de mensen die alles aan de grote klok hingen.”
Waargebeurd verhaal Painkiller
Overigens is het achtergrondverhaal van Painkiller waargebeurd en sommige karakters zijn ook gebaseerd op echte mensen (en dragen zelfs hun naam, zoals in het geval van de Sacklers). Dit geldt echter niet voor Glen Kryger (gespeeld door Taylor Kitsch). Ook Edie Flowers (Uzo Aduba) is volledig fictief, al is dit karakter vormgegeven aan de hand van verschillende waargebeurde verhalen.
“Epidemie zal nog verder evolueren”
Als laatste benadrukt Newman dat de opioïdecrisis helemaal nog niet achter ons ligt: “De epidemie is slechts geëvolueerd en zal nog verder evolueren. En ik vermoed dat dat zelfs nog doorgaat als wij er allemaal al lang niet meer zijn. Het verhaal is gewoonweg zó groot, de gevolgen zijn zó groot. En daarom moeten we er steeds maar weer op wijzen, als waarschuwing.”
