Waargebeurd

The Dig: Waargebeurde verhaal van de Great Ship Burial in Sutton Hoo

Geschreven door: Maikel de Lange

The Dig is een waargebeurd verhaal. De Netflix-film speelt zich af ten tijde van de Tweede Wereldoorlog, maar is absoluut geen oorlogsfilm. Wél is het achterliggende verhaal waargebeurd: in 1939 werden er écht schatten gevonden in Sutton Hoo, in een gebied dat minutieus uitgegraven werd.

The Dig over Edith Pretty

Het plot van de film The Dig luidt als volgt: vlak voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog doet men een bijzondere ontdekking op het landgoed van de rijke weduwe Edith Pretty. Ze schakelt de amateuristische archeoloog Basil Brown in om verschillende grafheuvels op haar landgoed in Sutton Hoo af te graven. Op dat moment staat Tweede Wereldoorlog op het punt van losbarsten. Edith en Basil doen een bijzondere ontdekking over het verleden van Engeland en een direct gevolg is dat iedereen zich steeds meer gaat bemoeien met wat er in de aarde verborgen zou kunnen liggen op haar land.

The Dig Waargebeurd?

In eerste instantie is de film The Dig gebaseerd op het boek The Dig, geschreven door John Preston en uitgegeven in 2007. Dat boek is echter weer gebaseerd op een waargebeurd verhaal en de film dus ook! Edith Pretty, telg van een rijke familie, leefde tussen 1883 en 1942 en betrok het landgoed Sutton Hoo in 1926. In 1934 overleed haar echtgenoot Frank Perry en ging ze op zoek naar afleiding. Die vond ze in de grafheuvels die ze dacht te herkennen op haar land, waarna ze het museum van Ipswich inschakelde. Via die weg kwam ze in contact met historicus Vincent Redstone, waarna ook curator Guy Maynard van het bovengenoemde museum haar een bezoekje bracht. Er ontstond een ‘groepje’, bestaande uit  Edith Pretty, Guy Maynard, James Reid Moir (directeur van het museum van Ipswich) en Basil Brown.

Basil Brown

Brown, archeoloog van beroep, ging meteen aan de slag en onderzocht verschillende grafheuvels. Eerst vond hij de resten van een gecremeerde man, daarna een bijlhoofd en vervolgens scherven van potten, blauw glas, ijzeren messen en het topje van een zwaard, bronzen voorwerpen, textiel en ook botten. Er werd een pauze ingelast, maar in 1939 ging men verder met de uitgravingen, met de hulp van Peggy Piggott, een archeologe met aanzien die aan Cambridge had gestudeerd. Ook William Spooner (jachtopzichter) en John Jacobs (tuinman) hielpen mee.

Ship Burial

Dit keer werden er veel waardevollere objecten ontdekt, gouden voorwerpen bijvoorbeeld, maar ook de klinknagel van een schip. Het werd duidelijk dat het om een zogenaamde Ship Burial ging, waarbij één of meerdere doden werden begraven in hun schip, als een soort tombe. Dat veranderde alles, want nu kwam er veel meer aandacht voor het werk van de groep. Er werden zelfs gasten uitgenodigd, maar dit leidde wel tot enige moeilijkheden. Charles Phillips, op dat moment ‘opzichter’ van het project, wilde een speech geven, maar was niet te horen vanwege de overvliegende Spitfires (jachtvliegtuigen). Het maakte eens te meer duidelijk dat de Tweede Wereldoorlog voor de deur stond. Toch ging de groep door met zijn werk en werden er verschillende objecten overgeheveld naar het British Museum, maar al snel werd hun werk (door de oorlog) echt te gevaarlijk en werd er een einde aan gebreid.

Feit en fictie

De Netflix-film The Dig laat overigens niet alleen maar feiten zijn, er wordt hier en daar een klein loopje genomen met het waargebeurde verhaal. Het personage Rory Lomax (fotograaf) heeft bijvoorbeeld niet echt bestaan, want het waren Mercie Lack en Barbara Wagstaff die het werk van de Great Ship Burial-groep fotografeerden, twee leraren en vrienden van andere personen uit het team. Ook is The Dig niet opgenomen op het daadwerkelijke gebied van de uitgravingen, omdat dit gewoonweg niet mogelijk was. Het betreft namelijk beschermd land, dat niet zomaar betreden mag worden. Daar heeft de streamingdienst dus iets op moeten bedenken!

Over de Auteur

Maikel de Lange

Als fervent film- en seriekijker kun je Maikel wakker maken voor een echte oorlogsfilm of sciencefiction. Maar kom niet aanzetten met een romantische komedie! De interesse in geschiedenis brengt hem vanzelf ook naar waargebeurde verhalen.