De film The Tattooist of Auschwitz is gebaseerd op de roman The Tattooist of Auschwitz en die is weer gebaseerd op het echte leven van de ’tattooist of Auschwitz’, Lali Sokolov, die in concentratiekamp Auschwitz door de nazi’s gedwongen werd om zijn medegevangenen te tatoeëren. Zij kregen allemaal een identificatienummer op hun arm geprent.
The Tattooist of Auschwitz
The Tattooist of Auschwitz is een limited series (een miniserie) van Peacock, waarin Lali Sokolov centraal staat. Als hij in 1942 in Auschwitz arriveert, wordt hij aangesteld als tatoeëerder. Tijdens de Holocaust is het zijn taak om identificatienummers aan te brengen op de armen van zijn medegevangenen. Op een dag ontmoet hij Gita, als zij in de rij staat om haar gevangenennummer te krijgen. Het is liefde op het eerste gezicht en de twee zijn meteen vastbesloten om elkaar in leven te houden, terwijl ze constant gadegeslagen worden door de bijzonder wispelturige naziofficier Stefan Baretzki.
Van boek naar film
The Tattooist of Auschwitz is dus eigenlijk gebaseerd op een boek, geschreven door Heather Morris, die tot die roman kwam door talloze keren met Lali Sokolov te spreken, toen de Holocaust-overlevende in de 80 en 90 jaar was. Het boek werd in 2017 uitgebracht en werd vervolgens bestudeerd door het Auschwitz-Birkenau State-museum. Om specifiek te zijn door onderzoekster Wanda Witek-Malicka. Zij vond een hele hoop waargebeurde zaken, maar ook dingen die níét waargebeurd (of slechts aangedikt) zijn.
Waargebeurd en ‘fictie’
Witek-Malicka bevestigt dat Lali Sokolov écht tatoeëerder was in Auschwitz. Op 23 april 1942 werd hij vanuit Slowakije overgebracht naar het bekendste concentratiekamp van nazi-Duitsland, waarna hij het identificatienummer 32407 kreeg. Iedereen weet wel dat alle gevangenen zo’n nummer kregen en het is óók waargebeurd dat Sokolov op enig moment in aanraking kwam met Gita Furman en verliefd op haar werd. Na de Tweede Wereldoorlog trouwden de twee zelfs! Sokolov’s verklaringen over hoe alles in zijn werk ging in Auschwitz kloppen echter niet helemaal, aldus Witek-Malicka, en ook op zijn herinneringen aan de indeling van het kamp valt het een en ander op aan te merken. Bovendien: in The Tattooist of Auschwitz lezen we dat Lali en zijn grote liefde elkaar voor het eerst ontmoeten als hij haar moet tatoeëren, maar dat kan helemaal niet gebeurd zijn, omdat mannen en vrouwen in Auschwitz gescheiden leefden. Mannen tatoeëerden dus geen vrouwen.
Veranderingen in de serie
De serie is juist weer een soort mix tussen het boek én de bevindingen van Wanda Witek-Malicka. De makers hebben haar identificatienummer bijvoorbeeld aangepast van 34902 naar 4562. Ook gaat Lali in het boek op zoek naar penicilline voor Gita, maar dat middel werd pas na de Tweede Wereldoorlog geïntroduceerd, waardoor ze het in de serie veranderd hebben. Daarnaast wordt meteen al duidelijk dat Sokolov één van de tatoeëerder is in Auschwitz en niet de enige, zoals het boek wel impliceert.
