De film Till is gebaseerd op het waargebeurde verhaal van de moord op Emmett Till. In 1955 werd dit jongetje ontvoerd in Mississippi, daarna gemarteld (gelyncht) en uiteindelijk vermoord. De moord leidde tot een enorme rel in de Verenigde Staten.
Till in 1955
De synopsis van Till luidt als volgt: wanneer de veertienjarige Emmett Till in 1955 vermoord wordt, gaat zijn moeder op een missie: het racisme achter de aanval aan de kaak te stellen. En daarnaast probeert ze de betrokkenen voor de rechter te slepen…
Emmett Louis Till
Emmett Louis Till werd op 25 juli 1941 geboren in de Amerikaanse stad Chicago, Illinois. In augustus 1955, toen hij 14 jaar oud was, bezocht hij samen met zijn familieleden naasten in Money in Mississippi. Op een gegeven moment kwam hij in aanraking met de 21-jarige Carolyn Bryant, een getrouwde vrouw die in een supermarktje werkte.
Het is nooit helemaal duidelijk geworden wat er precies gebeurde in deze supermarkt, maar Till werd er in ieder geval van beschuldigd dat hij geflirt of gefloten had naar Bryant, óf haar op ‘ongepaste’ wijze aangeraakt had. En dat was in strijd met de in die tijd geldende regels in het zuiden van de Verenigde Staten, gedurende het zogenaamde ‘Jim Crow-tijdperk’: zwarte jongens of mannen mochten niet in aanraking komen met witte meisjes of vrouwen.
Ontvoerd en gelyncht
Een paar nachten later begaven Carolyns echtgenoot Roy en zijn halfbroer J.W. Milam zich (gewapend en al) een weg naar het huis van Tills oudoom, waarna ze Emmett ontvoerden. Ze sloegen hem in elkaar, verminkten hem, schoten hem door het hoofd en gooiden zijn ontzielde lichaam in de Tallahatchie River. Drie dagen later werd Tills lijk, opgezwollen wegens het water, aangetroffen door de autoriteiten en uit de rivier gehaald. Het lichaam werd naar Chicago vervoerd, waar zijn moeder erop stond om een publieke begrafenis te houden, waarbij haar zoon te zien zou zijn, ‘open-coffin’ (open kist) dus.
Strijd tegen racisme
Later schreef men: “De begrafenis gehouden door Mamie Till Bradley liet de wereld niet alleen kennismaken met haar zoontje, opgezwollen en gemutileerd. Óók wierp het een licht op racisme in de Verenigde Staten en de barbaarsheid van het lynchen. Én op de kwetsbaarheden van de Amerikaanse democratie.” Tienduizenden belangstellenden kwamen op de begrafenis af en foto’s van het lichaam van Emmett werden afgedrukt in verschillende magazines en kranten, zij het media die gericht waren op het zwarte gedeelte van de bevolking. Het zorgde dat de strijd tegen racisme, de strijd vóór gelijke rechten nog maar eens onder de aandacht kwam, waarbij er niet alleen support kwam vanuit zwarte, maar zeker ook vanuit witte hoek.
Bryant en Milam onschuldig
Het oordeel in de rechtszaal was echter compleet anders. Bryant en Milam kwamen voor, maar werden onschuldig bevonden door een geheel witte jury. De regels waren op dat moment zo dat ze later niet alsnog veroordeeld konden worden, waardoor ze besloten om hun verhaal voor een hoop geld (voor die tijd) aan het magazine Look te verkopen. Ze gaven honderduit toe Till gemarteld en vermoord te hebben, en kregen nog 4000 dollar ook voor hun verhaal (omgerekend zo’n 43.000 dollar nu). Dit (en andere zaken) leidde onder meer tot de ‘busboycot’ in Montgomery in 1955.
Emmett Till Antilynching Act
Inmiddels heeft Till toch enige gerechtigheid gekregen, want in 2022 zette president Joe Biden zijn handtekening onder de zogenaamde ‘Emmett Till Antilynching Act’. Federaal gezien is lynchen heden ten dage een ‘hate crime’ (vrij vertaald: haatmisdaad).
